به گزارش شفاف؛ فرهنگ سازی ازدواج آسان و رواج ساده زیستی در بین جوانان، یکی از معضلات فرهنگی جامعه امروزاست. توقعات بالا، جشن‌های آن چنانی، مهریه بالا و جهیزیه‌های میلیونی، ازدواج را برای جوانان به کابوسی تبدیل کرده که برای رهایی از آن یا باید همیشه مجرد ماند و یا باید با یک کامیون پول، این کابوس را به واقعیتی شیرین و رویایی تبدیل کرد.
این طرز فکری است که در جامعه نهادینه شده است و مسیر ازدواج را به راهی پرپیچ خم تبدیل کرده است. از سوی دیگر با وجود وعده‌های مسئولین برای فراهم کردن شرایط ازدواج آسان و فرهنگ سازی درباره ساده زیستی، شرایط تغییر چندانی نکرده است و امیدهایی که با فعالیت محدود موسساتی در قالب طرح ازدواج آسان در این رابطه به وجود آمد و بانی آن سازمان ملی جوانان کشور بود؛ بعد از حرف و حدیث‌هایی که درباره این سازمان به وجود آمد و با منحل شدن این سازمان، جوانان مانده‌اند و تعدادی موسسه ازدواج که در نبود سازمان ملی جوانان قرار است به تنهایی بار این سازمان در خصوص ازدواج جوانان را بر دوش بکشند.
البته، سازمان بهزیستی نیز یکی دیگر از سازمان‌هایی است که در زمینه ازدواج آسان با این موسسات همکاری می‌کند و افرادی را جهت استفاده از امکانات این موسسات به آن‌ها معرفی می‌کند و فعالیت و گسترش موسسات خیریه نیز حاکی از مصادیق مشارکت اجتماعی مردمی در قالب یک رقابت سالم و خداپسندانه برای خدمت به مردم به منظور رفع مشکلات جامعه است اما آیا همه این‌ها برای بسط و گسترش فرهنگ ازدواج در کشور کافیست؟ آیا تنها اقدام عملی دولت برای مساله‌ای که با تشکیل خانواده ارتباط مستقیم دارد باید تاسیس موسساتی باشد که کارایی چندانی ندارند؟ به گفته کار‌شناسان بیش از ۳ میلیون و ۵۰۰ هزار جوان در آستانه ازدواج در کلانشهر پایتخت زندگی می‌کنند که بسیاری از آن‌ها قادر به تامین هزینه زندگی مشترک نیستند.
شهرداری تهران نیز به عنوان یک نهاد غیر دولتی، چند سالی است که برای تشویق جوانان به ازدواج‌های کم هزینه اقدام به ساخت تالارهای یاس در مناطق مختلف تهران کرده است که قرار است تعداد آن‌ها به ۱۱۰ تالار افزایش پیدا کند.
در همین راستا، صندوق مهر رضا یکی دیگر از اقدامات دولت برای حمایت از ازدواج جوانان است که با پرداخت وام ازدواج سعی در تسهیل ازدواج جوانان دارد. این صندوق با پرداخت وام ۵ میلیون تومانی ازدواج که بر اساس آن هریک از زوج‌ها می‌توانند با ارائه سند ازدواج ۲ میلیون و ۵۰۰ هزار تومان دریافت کنند که ۵۰۰هزار تومان آن در قالب بن خرید کالاست، سعی در کمک به فریضه ازدواج دارد که بسیار هم پسندیده است و از اقدامات شایسته دولت محسوب می‌شود.
اما با توجه به تورم ۱۱ درصدی، اجرای طرح هدفمندی یارانه‌ها و در پی آن بالا رفتن قیمت مسکن، لوازم خانگی، گرانی بیش از حد طلا و سکه و حتی اجاره سالن برای ازدواج آیا این مبلغ می‌تواند باری از روی دوش جوانان و خانواده‌ها به خصوص در کلان شهر‌ها بردارد؟
وقتی برای اجاره یک خانه ۵۰ متری در مرکز یا جنوب شهر تهران حداقل ۱۰ میلیون تومان پول پیش لازم است، وقتی هزینه خرید یک حلقه طلای ساده و سبک ازدواج بدون هیچ تزئیتی برای هر نفرحداقل ۵۰۰ هزار تومان هزینه بر می‌دارد، وقتی هزینه اجاره یک سالن کوچک با حداقل مهمان و یک نوع غذا حداقل ۳ تا ۴ میلیون تومان است وتهیه وسایل ضروری زندگی در عین سادگی نیز بسیار بیشتر از ۵ میلیون تومان هزینه بر خواهد بود، باید دید با توجه به تورم و هزینه‌های بالای یک زندگی ساده در کلان شهر‌ها، مبلغ ۲. ۵ میلیون تومان برای هر نفر چه تاثیری می‌تواند در تسهیل روند ازدواج داشته باشد؟
در روزهایی که شاهد گسترش مهریه‌های سنگین و جهزیه‌های سنگین در بین جوانان هستیم، بی‌شک کمک‌های دولت به سازمان‌های مردم نهادی که در راه تسهیل ازدواج و فرهنگ سازی برای ازدواج ساده فعالیت می‌کنند نیز می‌توانند کمک قابل توجهی به ترویج فرهنگ ازدواج جوانان و کم کردن هزینه ازدواج باشد، که متاسفانه در این امر کم کاری شده است.
بی‌تردید، این دست اقدامات و دادن وام ازدواج می‌تواند کمک شایانی به روند تسهیل ازدواج جوانان باشد و این امر می‌تواند باعث دادن قوت قلب به جوانان برای قدم گذاشتن در راه ازدواج شود اما به راستی این مبلغ وام راهگشاست؟ در هر حال به نظر می‌رسد در شرایط موجود اقتصادی باید برای مبلغ وام ازدواج تمهیداتی اندیشید که لااقل بتواند گوشه‌ای از کار برای شروع یک زندگی ساده را بگیرد و مفید واقع شود و بیشتر از آن باید در زمینه فرهنگ سازی برای ازدواج ساده و ساده زیستی کار کار‌شناسی صورت گیرد تا بتوان فرهنگ زندگی پر تجمل را تغییر داد.
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
